رفقای کارگر!

مذاکرات دولت ایران با آمریکا به پایان رسید. حال این دولت به نمایندگی از جانب کل بورژوازی ملی و بین المللی برای جنگی دیگر علیه ما در ابعادی نو نیرو بسیج میکند. آرام ننشینیم. خود را برای دور جدیدی از مبارزه طبقاتی آماده کنیم. آن کشمکش، کشمکش ما نبود، این جنگ ماست. این جدالی است که باید با قدرت تمام به استقبالش رفت. از همین حالا از بلندگوهای “مدافعان کارگرنواز” رژیم، دارند قواعد ویژه و موقعیت اضطراری برای کار کشیدن برده وار از گرده کارگر و سرکوب هر صدای حق طلبی را با فریاد “مرگ بر خرابکار اقتصادی!” جار می زنند.  جمهوری اسلامی در این دور جدید از جنگ بطور جدی بر روی حمایت بسیاری از نیروها و احزاب بورژوایی و میهن پرست، حساب باز کرده است. نباید گذاشت این رژیم چرخ تولید را با آتش زدن به زندگی ما و نسل های آینده طبقه کارگر ایران راه اندازی کند. به تفرقه و رقابت و ناسیونالیسم در صفوف خود میدان ندهیم. قد علم کنیم و اتحاد طبقاتی خویش را فشرده کنیم. در مقابل وعده های پوچ و سر خرمن و عوامفریبی های رذیلانه میهن پرستانه با صدای بلند اعلام کنیم که ما برده نیستیم! که قبل از آنکه حقوق مسلم کارگر و زندگی شایسته این طبقه که خالق همه ثروت هاست به رسمیت شناخته شود، به هیچ چرخی اجازه گشتن و به هیچ دولتی اجازه توسعه اقتصاد را نخواهیم داد؛ که ما با دست خود گور فرزندانمان را نمیکنیم و سند گرسنگی شان را امضا نمیکنیم. با صدای بلند بگوئیم که به اقتصاد مقاومتی و ریاضت اقتصادی که به ما تحمیل شده است به کار ادامه نخواهیم داد. بگوئیم که هرکس نقشه براه انداختن اقتصاد را دارد، اول باید کارگر را راضی کند. با پرچم مطالبات مستقل خود، برای رفاه و بهبود فوری و قطعی وضعیت طبقه خود به میدان بیائیم. قبل از آنکه این دولت و این جمهوری تماما پوست بندازند، دست به تعرض بزنیم. همصدا شویم تا بورژوازی و دولت اش چاره ای جز عقب نشینی در مقابل خود نیابند. بدور از هراس، “منشور رفاه، آزادی و امنیت مردم ایران” را در مقابل دشمنانمان بدست گیریم.