بيش از ٨٠ هزار نفر از کارگران معادن آفريقاي جنوبي که برای شرکت‌های انگلیسی – آمریکایی ”آمپلاتس“، ”امیپلا پلاتین“ و ”لومین“ در منطقه ماريکانا کار می کنند از ۲۳ژانویه امسال تا امروز دست به اعتصاب زده اند. راجر باکستر از اعضای اتاق معادن آفریقای جنوبی مي گويد که اين اعتصاب روزانه حدود ۳۶میلیون دلار به سود شرکت ها لطمه می‌زند. معدنچيان حداقل دستمزد ماهانه‌ای ١٢٠٠ دلار را برای کارگران مبتدی خواستار شده اند. این رقم دو برابر رقمی است که در حال حاضر کارگران دریافت می‌کنند. کارفرمایان اين مطالبه را ”غیر واقعی“ دانسته و مي فرمايند که شرکت نمی‌تواند چنین رقمی را به کارگران پرداخت کند و تنها به ١٠ درصد افزايش دستمزد اشاره کرده اند. آخرين مذاکره وزير معدن با تشکل اعتصابيون يعني ”اتحاديه معدن و کارگران ساختمان“ روز دوشنبه گذشته به جايي نرسيد و تصميم گرفته اند بجاي مذاکره با اتحاديه، ضمن دور زدن آن، از اين به بعد مستقيما با معدنچيان وارد گفتگو و معامله شوند. هدف، روشن است؛ در هم کوبيدن اعتصاب توسط وزير معادن و کارفرمايان شرکت ها، از طريق دامن زدن به تفرقه و دو دستگي در صفوف کارگران؛ با تقسيم کردن آنها به کارگران يقه سفيد و يقه آبي؛ نيمه وقت و تمام وقت؛ بومي و مهاجر؛ و کارگر و فعال کارگري که متوجه مهمترين خاصيت اين ترفند بورژوازي، يعني حفظ و تضمين تفرقه و ما به ازاي آن يعني شکست اعتصاب بر سر افزايش حداقل دستمزد پيشنهادي کارگران نباشد، کلاهش پس معرکه است و دو دستي مبارزه را واگزار کرده است. تا الان سازماندهندگان و رهبران اين اعتصاب بر امر اتحاد دروني طبقه کارگر و مبارزه عليه پراکندگي در صفوف شان پاي فشرده اند و با اعلام اينکه مذاکره تنها از کانال تشکل ما رسميت خواهد داشت عملا دست رد به سينه وزير معادن و ترفند مذاکره مستقيم با کارگران اعتصابي زده اند.
معدنچيان شش ماه است چرخ توليد و استخراج را خوابانده اند. ”کار نميکنيم تا حقوقمان را دو برابر نکنيد“، ادامه همان مطالبه اي است که بيش از ٣٥ تن از همرزمان و هم طبقه اي هاي آنان را دو سال پيش توسط نقشه دولت و پليس در هماهنگي کامل با صاحبان سرمايه در مقابل درب آهنين معدن ”لومين“ به رگبار گلوله بستند؛ کارگراني که بنا به تعریف، ارکان سود دهی سرمایه را به خطر انداختند و با عکس‌العمل دولت روبرو شدند؛ امروز اما بازتاب آن نبرد جانانه و نابرابر را در قامت صف متحد هزاران هزار معدنچي اعتصابي مي بينيم؛ نبردي که نه تنها به دشمن طبقاتي واگزار نشد بلکه امروز نشان داده که هیچ درجه‌ای از سرکوب و اختناق، مبارزه گاه آشکار و گاه پنهان کارگران بر سر دستمزد و ساعت کار را از میان نمی برد. کشاکشي که همزاد سرمايه است و تنها با از ميان رفتن سرمايه داري پايان مي يابد. درس هاي آن تجربه تلخ و آن دستاورد پر افتخار چيزي نيست جز اينکه دولت در هر رنگ و لعابي چيزي نيست جز ابزار سرکوب؛ نيروي قهريه اي است جهت دفاع از ساحت مقدس سرمايه؛ قانون در تمام دنیا همين است: مالکیت فردی بر ابزار تولید مقدس است، استثمار و بهره کشی از کارگر قانونی است، سرمایه دار حق دارد مطابق نرم موجود در جامعه سود ببرد. هر فعالیتی که این قوانین را نفی کند یا آنها را مورد تعرض قرار دهد جرم است، پيگرد قانوني دارد و نهايتا با قدرت سرکوب دولت روبرو است.
بنا به اعتراف وزير معادن، آفريقاي جنوبي طولاني ترين اعتصاب تاريخ خود را از سر مي گذراند. آفريقايي که دير زماني است به صف قتل عام های نفرت انگیز انباشت سرمایه و سود کلان در جهان معاصر پيوسته است.