عراق بعد از چهار سال! جولانگاه ارتجاع –

چهار سال از حمله نظامي آمريکا به عراق گذشت. لازم است گوشه اي از آنچه در طي اين مدت بر سر مردم عراق نازل شده را جمع بندي کرد و کارنامه سياه عاملين اين جنايت کثيف  را به همگان نشان داد.
هر هفته ١٣٠٠ حمله و هر ماه ٥٥٠٠ تاخت و تاز در داخل عراق بصورت جنگ داخلي صورت مي گيرد که ٨ درصد اين حملات مردم بيگناه و سيويل را هدف گرفته است. تا الان بنا به گزارشات و ارقامي که وجود دارد اين جنگ يک ميليون نفر تلفات داده است. ٣٠ برابر رقمي که بوش به  آن (  ٣٠٠٠هزار نفر) اشاره مي کند. از ميان اين تعداد ٦٠١٠٠٠ نفر آنها بر اثر خشونتهاي ناشي از جنگ در داخل عراق و بقيه بر اثر بيماري تلف شده اند. چيزي در حدود مرگ و مير ٥٠٠ نفر هر روزه در سراسر کشور. سال ٢٠٠٤ دقيقا هيجده ماه بعد از لشگر کشي آمريکا به عراق صد هزار نفر جان باختند، و چند ماه بعد از اين فاجعه پانصد هزار شهروند عراقي و نيروهاي نظامي از بين رفته اند. غير منتظره است، تکان دهنده است، بعيد بنظر مي رسد، اما واقعي است. ٥٦ درصد مردم توسط شليک گلوله، بمب گذاري در خود روها و ساير انفجارات در مراکز شهر و نقاط ازدحام توسط نظاميان آمريکايي و باندهاي اسلامي و قومي در جا مرده اند. يک مقام مسئول مي گويد که ٣١ درصد اين کشتارها توسط نيروهاي موئتلف و حملات هوايي به وقوع پيوسته است.

پيش از ١١ درصد کودکاني که در عراق بدنيا مي آيند دچار بيماري کم وزني هستند چيزي که در مقايسه با سال ٢٠٠٣ چهار درصد افزايش يافته است. در اين چهار سال شرايط بهداشت بشدت پسرفت کرده است. بيماري و سوء تغذيه کودکان زير پنج سال که در سال ١٩٩٠ پنج درصد بود الان به ٢٨ درصد افزايش يافته است.  ٨١٨٠٠٠ هزار  کودک بين سنين شش تا يازده سالگي در مناطق جنگي از رفتن به مدرسه محروم و بعضي ها مجبور شده اند از محل زندگي خود بسوي کمپ هاي مرزي سرازير شوند. طبق تحقيقاتي که فقط در يک مدرسه صورت گرفته است بيش از ٣٠٠ کودک از عوارض رواني ناشي از جنگ رنج مي برند. پنجاه درصد از بيماران رواني يا از کشور فرار کرده اند و يا در خلال جنگ از بين رفته اند. شمار مرگ و مير از شروع جنگ تا الان سير صعودي را طي مي کند. در گزارشي از يک سري محققان ٤٦ درصد کشته شدگان از پانزده سال به پايين اند و ٧ درصد آن زنان اند.  ٤٠٠ کيس در سال ٢٠٠٤ و ٦٣٠ کيس در سال ٢٠٠٥ از تجاوز جنسي ثبت شده است. زندانهاي ابو غريب بوي مجازات زنان و تجاوز به آنها گرفته است. طبق گزارش صليب سرخ طي پنج ماه از پيش از تعداد ٣٠ نفر زن که در ابو غوريب زنداني بوده اند چيزي باقي نمانده است. ربودن دختران و زنان در خيابان ها توسط گانگسترهاي محلي به يک شغل درآمد زا تبديل شده است. هيچ کس اطلاعي از زنان ربوده شده در دست ندارد. برخي از باندهاي آدم ربايي مخصوصا آنها که دختران را به گروگان مي گيرند بعد از مدتي آنها را به کشورهاي خليج مي فروشند. پس از اشغال عراق تعداد زيادي از زنان مجبور به پوشيدن لباسهاي اسلامي و مورد آزار و اذيت فرقه هاي مذهبي قرار گرفته اند. تعدادي از دانشجويان بصره در گزارشي مي گويند که از موقعي که عراق وارد اين باتلاق جنگ شده گروه هاي اسلامي که قبل از جنگ پيدايشان نبود مثل قارچ سبز شده اند و جلو درب دانشگاه ها مانع ورود زنان بي حجاب به داخل دانشگاه مي شوند و سر آنها به شدت داد مي کشيند.  يکي از آنها مي گويد که چندين بار از طرف اسلامي ها جلوي درب خانه اش تهديد شده است و تلاش کرده اند مرعوبش کنند. مي گويد که آنها کنترل کامل محلات را در دست دارند و کسي نمي تواند با آنها مقابله کند. چند ماه پيش دست به پخش تراکتهايي زدند که در آن اعلام کرده بودند که مردم بايد از آنها اطاعت کنند و در برابر آنها تسليم شوند و درخواست آنها را که زنان بايد در کنج خانه بنشينند به جا بياورند. انواع باندهاي جنايتکار افزايش يافته اند و به ربودن زنان و باج گرفتن از خانواده هايشان مشغولند. فروش زنان جوان به خارج از عراق براي تن فروشي عادي شده است.

١٢ درصد از مردم عراق از خانه و کاشانه خود گريخته اند چيزي که بزرگترين تراژدي در خاورميانه بعد از بوجود آمدن اسرائيل در سال ١٩٤٨ بوده است. سازمان ملل تخمين زده است که  يک ميليون و هفتصد هزار نفر بي خانمان در مرزها زندگي ميکنند که اين تعداد بعد از سال ٢٠٠٧ به دو برابر افزايش خواهد يافت.  بمب گزاري ٢٢ فوريه در ال عسکريه و جنگ بي امان باندهاي مذهبي منجر به بي مسکني، فرار و ترک بيش از  چهارصد سي و دو هزار نفر از شهروندان اين شهر شده است. هر روز ٥٠٠٠ نفر از عراق مي گريزند. ٤٧ درصد جمعيت از جيره بندي و کوپن ناچيز دولت  تغذيه مي کند، ٤٠ درصد نمي توانند منظما آن را دريافت کنند.

در حال حاضر بر طبق آنچه سازمان ملل تخمين زده است ١٢ درصد از مردم عراق به خارج گريخته اند. کساني که از عراق به کشورهاي همجوار گريخته اند شامل  پانصد هزار تا يک ميليون نفر به سوريه، بيش از  هفتصد هزار نفر به اردن، هشت هزار نفر به مصر و چهراهزار نفر به لبنان پناه برده اند. فقط ٣٠ درصد از مردم به آب آشاميدني دسترسي دارند و مردم در روز ٢ ساعت مي توانند از برق استفاده کنند. اين جنگ تا الان نزديک به دو ترليون دولار هزينه برده است.

به اين ليست مي توان بيشتر افزود. اما همينقدر کافي است تا بشريت ببيند پشت حمله به عراق براي پياده کردن دمکراسي نظم نويني بوش و بلير، پشت هياهوي صديت با ديکتاتوري صدام چه جهنمي در آن جامعه درست شده. ببيند که جامعه عراق در نتيجه حمله و اشغال نظامي از هم گسيخت. در کنار آمريکا جريانات اسلام سياسي و قوم پرستان عرب و کرد بر اين متن کل عراق را به عمق يک سياه چال اجتماعي سوق دادند. نفرت و کينه قومي و مذهبي سبز شد و استيصال مردم عراق را در چنگال خود فشرده است. عراق به قبله ارتجاعي ترين جريانات تبديل شده است. نظم نوين جهاني بوش و بلير دنيا را قرنها به عقب برگرداند و جهان را ميدان تقابل و جنگ نيروهاي ارتجاعي و کثيف بوش و بلير از يکطرف و بن لادن و انواع باندهاي مذهبي و قومي از طرف ديگر کرده است. کاخ نظم نوين جهاني بر ويرانه هاي عراق، بر روي اجساد ميليونها انسان بيگناه بنا شده است. در دنيائي که شکنجه کردن در آن ضد انساني محسوب ميشد ژورناليسم نوکر  که کاري جز تحميق مردم و همراه کردن مردم با سياست دولتها بر عهده ندارد صحنه شکنجه تروريستهاي اسلامي توسط نيروهاي بوش و سر بريدنهاي القاعده را در تلويزيونها پخش ميکندامروز بيش از هر زمان ديگري بايد عليه اين ارتجاع سياه در جهان ايستاد. اين جانيان از بوش و بلير گرفته تا بن لادن و سران القاعده را بايد به جرم جنايت عليه بشريت محاکمه کرد.

تاريخ انتشار: ٣ فروردين ١٣٨٦