پنجشنبه گذشته، حدود ٢ ميليون کارگر و کارمند بخش هاي مختلف دولتي در اتحاد و همبستگي با هم در سراسر انگلستان عليه سياست هاي رياضت اقتصادي دولت، يکي از بزرگترين اعتصاب ها و تظاهرات هاي سال هاي اخير را برگزار کردند. کارگران اعتصابي به سطح پايين دستمزدها و کاهش بودجه هاي رفاهي و بيمه هاي بازنشستگي اعتراض کردند و بعضا از جانب کارفرمايان و دولت تهديد به اخراج از کار شدند.
بيش از چهار سال است که سرمايه داران و دولت بريتانيا همانند ساير دول سرمايه داري در سراسر جهان، بحران شان را با تعرض به معيشت طبقه کارگر، به کمک حربه اخراج و بيکارسازي ها و پايين نگه داشتن سطح دستمزدها تخفيف داده و با اجرا کردن سياست رياضت اقتصادي، با کشيدن طناب از گرده طبقه کارگر، چرخ سرمايه را مي گردانند. سياستي که به بالا رفتن نرخ بيکاري، نزول سطح زندگي طبقه کارگر و عروج فقر بي سابقه به قيمت تضمين کيسه قطور سرمايه داران ظاهرا تنها راه ممکن براي ادامه نظام بردگي مزدي در سراسر جهان سرمايه داري است. بحران مداوم اضافه توليد نظام سرمايه داري در چند ساله اخير، درست در بالاترين زمانه سطح توليد ثروت و نعمت، کمر بشريت محروم از محصول کارش را شکسته است. اضافه توليدي که بايد از دسترس طبقه کارگر، اين خالق سرمايه دور نگه داشته شود، تخريب و سوزانده شود، مراکز توليد تعطيل شوند و نيروي کار ميليونها کارگر در سراسر جهان عاطل و باطل افتاده است تا مبادا به نرخ سودآوري سرمايه لطمه اي وارد شود.
این جامعه جهانی چيزي نيست جز ساخته دست بشر؛ بشر کارکن اسیر در روابط و مناسباتی که در آن توانايي و قدرت خلاقه اش نه در خدمت رفع نيازمندي هايش که علیه او هر روز زنجیرهای بردگیش را قطور تر می کند. این بهشت و جهنم روی زمین مخلوق کار و استثمار انسان از انسان است. و بردگان مزدی آن از این مناسبات استثمارگرانه نجات نخواهند یافت مگر به نیروی متحد و متشکل خود! نه خدا، نه شاه و نه قهرمان، که تنها اتحاد و همبستگی طبقاتی و به میدان آوردن نیرو و قدرتی که در ”کار“ خوابیده است، آنها را به پيروزي خواهد رساند. وقت آن رسیده است که بردگان مزدی در سراسر جهان در شیپور جنگ طبقاتی خود علیه این مناسبات استثمارگرانه بدمند و برای زیرورو کردن این جهان وارونه، متحد و همبسته به میدان آیند.
و این در گرو اتکاء طبقه کارگر به نیروی خود، در گرو تشکل و رشد خودآگاهی و وحدت درونی طبقه کارگر است.