آنچه امروز در بصره میگذرد ادامه جنب و جوش مردمی است که از ماه ها قبل در اعتراض به بیکاری، فقر، فاصله طبقاتی، فقدان آب آشامیدنی، و کمبود امکانات رفاهی در جریان بوده و می رود که ورق را در مقابل گانگسترهای قومی – مذهبی حاکم در جامعه عراق برگرداند؛ تحرکات توده های وسیع مردم در بصره، نه بازتاب جنگ قدرت و سهم خواهی دار و دسته های قومی – مذهبی در دستگاه ”دولت“ عراق، بلکه محصول بحران سیاسی حاکم بر عراق و بن بست اداره جامعه توسط جماعتی دزد و قاچاقچقی در عراق است! آنچه اهمیت خیزش چند ماهه اخیر مردم محروم بصره در راس مطالبات توده های میلیونی در عراق را برجسته میکند، اعتراض محرومین در عراق به دهه ها زندگی سیاهی است که مشتی قداره بند قومی – مذهبی با حمایت وسیع دول مرتجع منطقه، به جامعه عراق تحمیل کرده اند. میگویند که معترضین تنها جمعی ”اغتشاشگر“ بوده اند که ”دولت عراق“ باید سریعا آنها را شناسایی کند و به کیفر اعمالشان برساند!! اما کیست که نداند از حیدر عبادی تا مقتدی صدر و تا ارتش و شبه نظامیان اسلامی مثل حشد شعبی، خود مسببین به تباهی کشاندن زندگی میلیونها انسان در عراق اند؟! کیست که نداند که این کنتراهای قومی – مذهبی عاملین و آمرین از هم پاشیدن مدنیت در جامعه عراق اند؟! اینها با ارفاق مدال کثیف ترین و سیاه ترین جریانات در تاریخ معاصر را به گردن خود آویزان کرده اند. جریاناتی که حیات و مماتشان را به پول و اسلحه و زرادخانه دول مرتجعی چون ایران و عربستان و ترکیه گره زده اند. جنگ اینها علیه همدیگر بر سر سهم خواهی شان در قدرت و دولت است.
این کشمکش ربطی به مردم عراق ندارد. تقسیم دار و ندار مردم محروم عراق بین جماعتی لمپن و لات به اسم دولت و احزاب سیاسی باید جواب محکمی بگیرد. اموال مردم بصره و محرومین در عراق را باید به صاحبین واقعی آن برگرداند.
سرانجام این کشمکش را باید بتوان به نفع بشریت تمام کرد. اگر کمونیست ها در عراق و حزب کمونیست کارگری عراق آمادگی لازم را داشته باشند میتوان امیدوار بود که اعتراضات در بصره و به تبع آن در عراق مسیر درستی را طی خواهد کرد.