۱- عراق و مضحکه انتخابات
۲- علیه این جنگ روانی باید ایستاد
۱- مضحکه انتخابات در عراق برگزار شد. کماکان همه آن نیروهای مرتجع قومی – مذهبی که در تمام طول این سالها در پس حمله نظامی آمریکا به عراق ته هر لجنی روییده بودند، و هر کدام گوشه ای از لحاف دولت را میکشیدند، بار دیگر قدرت را میان خود تقسیم کردند. ظاهرا اینبار به جای مالکی و عبادی قرار است صحنه گردان دولت ائتلافی ”جدید“ شیعه – سنی و کرد، جناب مقتدا صدر باشد.
بر خلاف تصویر فکاهی میدیای رسمی از مرتجعی چون مقتدا صدر و ”سکولار“ قلمداد کردن او، اما صحنه سیاسی در عراق کماکان صحنه چیدن دولت موزاییکی از بالا و انتحار دستجات جانی آنها در پایین خواهد ماند. به طور واقعی ادامه جنگ گانگسترهای قومی – مذهبی علیه هم است که هر کدام در جستجوی حامی از میان دولتهای منطقه – مشخصا جمهوری اسلامی ایران و عربستان و دولت ترکیه – بوده اند.
طبیعی است که چنین ”انتخاباتی“ انتخابات این مرتجعین باشد و بر مبنای تعلق به این و یا آن صفبندی دولتهای منطقه و با اتکاء به سهمی که فی الحال در قدرت دارند، پیش برود. این وضعیت، این آرایش رقابت و صفبندی احزاب و ائتلافها در صحنه سیاست عراق کاملا تابع صفبندی دولتهای مرتجع منطقه حول آن، و تابع تحولات منطقه و جهان شده است. عراق بعد از این ”انتخابات“ کماکان عراق باز هم ناامن تر، بی ثبات تر و درهم برهم تر از گذشته خواهد بود.
اما آنچه زیر خروارها تحلیل آبکی ژورنالیسم بورژوایی هنوز زبانه می کشد اعلام این واقعیت است که مردم عراق از زندگی در این منجلاب به تنگ آمده اند؛ انتخاب مردم عراق جایگزینی آن مرتجع با این جانی نیست. از نقطه نظر مردم عراق، پیش شرط یک انتخابات آزاد خلع سلاح همه این دستجات قومی – مذهبی از نیروهای مقتدا صدر تا امثال عبادی و بارزانی و اتحادیه میهنی است. رهایی و عروج آزادیخواهی در عراق در گرو لگام زدن به انواع و اقسام باندهای ناسیونالیست، قومی و مذهبی است.
آنچه واقعی است، پتانسیل اعتراض محرومین از پایین علیه مرتجعین حاکم بر عراق است. محرومینی که از حاکمیت سیاه این اوباش بیزارند. این تنفر از دولت و حاکمیت، چه در بعد سراسری در عراق و چه در سطح جامعه کردستان در هر مجالی خود را نشان می دهد. این جنبش را باید به یک بازیگر اصلی جدال سیاسی در عراق بر سر فاکتور معادله قدرت تبدیل کرد. این فراخوانی مستقیم به دخالتگری و سازماندهی مردم توسط کمونیستها در عراق بر سر قدرت سیاسی است؛ فابریک اجتماعی از هم گسیخته جامعه عراق را تنها یک کمونیسم اجتماعی، متحزب و رادیکال میتواند دوباره به هم ببافد. باید از پتانسیل نهفته در خشم مردم علیه حاکمین در مسیر پیشبرد مبارزه برای برچیدن بساط زشت حاکم و برپایی یک نظام غیر قومی و غیر مذهبی، مبتنی بر حقوق برابر همه شهروندان در اداره جامعه، سود جست. این مهمترین وظیفه فوری هر حزب و نیروی کمونیستی دخالتگر در جامعه عراق است. تنها در اینصورت، داستان زندگی در عراق، داستان تکرار تلاش برای بقاء نخواهد بود.
۲- مایک پمپئو، وزیر خارجه آمریکا، در تشریح استراتژی جدید آمریکا در قبال ایران گفت که کشورش، فشار اقتصادی بر ایران را افزایش خواهد داد و به گفته او ”سخت‌ترین تحریم‌های تاریخ” را اعمال خواهد کرد.
راستی کسی جایی در تاریخ سراغ دارد که اینگونه پروپاگاندها کمکی به روند رفاه و آزادی و خوشبختی مردم یک مملکت کرده باشد؟! کسی جایی سراغ دارد که تهدید به تحریم مویی از سر حاکمین یک کشور کم کرده باشد؟! کسی سراغ دارد که تهدید به گرو گرفتن شیر خشک میلیونها کودک، آذوقه و داروی میلیونها انسان محروم در یک مملکت، گامی به پیش در جهت رفاه و آسایش بوده باشد؟! کسی سراغ دارد که تهدید و تحریم اقتصادی چیزی جز ترس، هراس، ناامنی و بی آیندگی در صفوف مردم محکوم به زندگی زیر دست و پای حاکمین را دامن زده باشد؟! تاثیر مستقیم این پروپاگاند روانی بر زندگی مردم، گرانی و تورم بیشتر، و استفاده جمهوری اسلامی از این فضا برای تشدید خفقان و سرکوب است. محرومین به تنگ آمده از حاکمیت جمهوری اسلامی، مردم به تنگ آمده از فلاکت، باید علیه هر نوع تحریم اقتصادی و ایجاد فضای روانی قاطعانه سدی محکم ببندند. باید حامیان این سیاستهای ضد انسانی از آمریکا تا اپوزیسیون بورژوایی ایران را افشاء و طرد کنند. با کنار زدن این فضا قطعا میدان برای مبارزه علیه اختناق و استبداد جمهوری اسلامی هموارتر می شود. سد بستن در مقابل پرچم چرخانی لجام گسیخته امریکائی و در عین حال مبارزه برای به زیر کشیدن جمهوری اسلامی در دل این اوضاع، بدون وجود یک صف محکم و متشکل کارگری، بدون وجود یک حزب تیزبین، کمونیستی و قوی ممکن نیست. حزب حکمتیست باید آمادگی ایفای چنین نقشی را داشته باشد. تمام تلاش ما اینست که بخش هرچه وسیعتری از کمونیست ها را در صفوف خود متشکل کنیم تا با قدرت هرچه بیشتر، جامعه را به طرف عبور از این اوضاع و به سمت یک آینده بهتر برد.